Okablowanie sieciowe

Okablowanie sieci, inaczej zwane mediami. Najczęściej wyróżniane media transmisyjne:

  • Kabel koncentryczny, używany jest np. w topologii magistrali. Składa się z pojedynczego przewodu i osłony przewodzącej. Istnieją dwa rodzaje tego kabla: gruby i cienki ethernet. Gruby pozwala na transmisję bez wzmacniania na odległości do 500 metrów, a cienki- na 185 metrów.
  • Skrętka ekranowana, której istnieją dwa rodzaje:

a) STP – 150-omowy kabel składający się z 4 par skręconych przewodów. STP lepiej                chroni przed zakłóceniami, ale jest droższa i trudniejsza w instalacji niż skrętka UTP.
b) ScTP – odmiana kabla, który jest skrzyżowaniem UTP z STP. Jest to po prostu                       ekranowany UTP (otoczony metalową folią ekranującą). Zazwyczaj jest to kabel 100           lub 120-omowy.

  • Skrętka nieekranowana (UTP) – 100-omowy kabel składający się z 4 par skręconych przewodów. Kabel UTP jest bardziej podatny na szum i zakłócenia niż inne rodzaje kabli, a odległość między urządzeniami jest mniejsza niż w przypadku kabla koncentrycznego. UTP jest uważane za najszybsze medium miedziane, jest łatwa w instalacji, a także tańsza niż inne rodzaje okablowania oraz posiada niewielkie rozmiary.
  • Światłowód, którego istnieją dwa rodzaje:

a) Jednomodowy – światło wędruje po osi kabla.
b) Wielomodowy – światło wchodzi do kanału pod różnymi kątami .
Kabel światłowodowy przenosi transmisje świetlne. Jest droższy od innych                           okablowań sieciowych, ale jest pozbawiony wrażliwości na zakłócenia                                   elektromagnetyczne, zakłócenia powstałe od fal radiowych i posiada lepsze                         współczynniki przekazu danych.

  • Łączność bezprzewodowa – łączność w tym systemie to fale elektromagnetyczne, które mogą wędrować powietrzem, w próżni.

 

Źródło: Okablowanie sieciowe